Ο πρίγκιπας Ραμίρο, επιστρέφοντας από μακρινό ταξίδι, πληροφορείται ότι ο πατέρας του έχει αφήσει ρητή εντολή να παντρευτεί, αλλιώς θα χάσει το στέμμα. Τόσο ο πρίγκιπας όσο και ο δάσκαλος και συμβουλάτοράς του θέλουν η γυναίκα που θα γίνει βασίλισσα να είναι όχι μόνο όμορφη, αλλά να έχει και αγνό χαρακτήρα και καλή καρδιά. Ο δάσκαλος αναλαμβάνει να του βρει σύζυγο. Γυρίζει από σπίτι σε σπίτι, ώσπου επισκέπτεται και το αρχοντικό ενός ξεπεσμένου αριστοκράτη, του Δον Μανίφικο, ο οποίος ζει με τις κόρες του, τη Θίσβη και την Κλορίντα, και με την προγονή του Αντζελίνα – τη Σταχτοπούτα – της οποίας την καλοσύνη εκμεταλλεύονται και οι τρεις.

Σε λίγο καταφθάνουν απεσταλμένοι του πρίγκιπα Ραμίρο, για να προσκαλέσουν τις κοπέλες στη γιορτή του παλατιού, όπου ο πρίγκιπας θα διαλέξει τη μέλλουσα βασίλισσα.

Οι δυο κακές αδελφές φέρονται άσχημα στη Σταχτοπούτα. Ο δάσκαλος μεταμφιέζεται σε ζητιάνο και μπαίνει στο σπίτι για να εξετάσει το χαρακτήρα της καθεμιάς. Επιτέλους, βρίσκει τη γυναίκα που αναζητούσε. Η Αντζελίνα είναι η ιδανική σύντροφος για τον πρίγκιπα και μαθητή του.

Πατέρας και κόρες προετοιμάζονται για το χορό. Ο πρίγκιπας Ραμίρο, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι η γυναίκα των ονείρων του θα επιλέξει αυτόν και όχι τα πλούτη και το αξίωμά του, αλλάζει ρούχα και ρόλο με τον πιστό του υπηρέτη Νταντίνι. Εμφανίζεται λοιπόν στο αρχοντικό του Δον Μανίφικο σαν υπηρέτης, για να αναγγείλει την άφιξη του «πρίγκιπα». Ο «υπηρέτης», μόλις αντικρίζει τη Σταχτοπούτα, νιώθει ένα παράξενο συναίσθημα να ξυπνά μέσα του. Το ίδιο όμως αισθάνεται κι η Σταχτοπούτα, αμέσως μόλις αντικρίζει τον «υπηρέτη».

Ο «πρίγκιπας» φτάνει στο σπίτι. Ζητά να συνοδέψει τις τρεις κόρες του Δον Μανίφικο στο παλάτι.

«Τρεις κόρες;» ρωτά εκείνος. «Εγώ έχω μόνο δυο».

«Όχι, ατή είναι η δούλα μας», λέει ο πατέρας. Φεύγουν όλοι. Η Σταχτοπούτα κάθεται λυπημένη κοντά στο τζάκι της και αρχίζει να κλαίει μόνη της. Μα όχι, δεν είναι μόνη. Ο δάσκαλος είναι κοντά της. Ακούει τη φωνή του σαν χάδι.

«Σταχτοπούτα, τι κάθεσαι; Έλα, πάμε στο χορό».

«Στο χορό; Μα… πώς; Με αυτά τα ρούχα;»

‘Έλα μαζί μου, και μη σε νοιάζει. Όλα θ’ αλλάξουν. Έχε εμπιστοσύνη στο γερο-ζητιάνο… Έχε μου εμπιστοσύνη».

Στον κήπο του παλατιού όλοι διασκεδάζουν. Δίνεται μια παράσταση προς τιμήν των καλεσμένων. Μετά το γεύμα, ξεκινά ο χορός. Τότε ο «πρίγκιπας» δηλώνει στις δυο αδελφές πως, δυστυχώς, δεν μπορεί να παντρευτεί και τις δυο, αφού είναι μόνο ένας. Προτείνει μία να πάρει ο ίδιος και μία ο πιστός του υπηρέτης Νταντίνι.

«Υπηρέτη; Ποτέ δεν θα μπορούσε κάποια από μας να παντρευτεί έναν υπηρέτη», απαντούν περιφρονητικά οι δυο αδελφές.

Εκείνη τη στιγμή φτάνει στο παλάτι μια άγνωστη γυναίκα. Κανένας δεν ξέρει ποια είναι. Έχει σκεπασμένο το πρόσωπό της με ένα πέπλο.

«Αποκάλυψέ μας το πρόσωπό σου», λέει ο «πρίγκιπας», «και ποιος ξέρει… ίσως κάνω εσένα γυναίκα μου».

«Όχι», αποκρίνεται εκείνη, «η καρδιά μου είναι δοσμένη αλλού».

Κοιτάζει τον «υπηρέτη» ενώ σηκώνει το πέπλο. Οι καλεσμένοι τα χάνουν.

«πόσο ίδια είναι με τη Σταχτοπούτα!» αναφωνούν με ένα στόμα. «Όχι, δεν μπορεί να είναι η Σταχτοπούτα… με τέτοια ρούχα και με τέτοιο χτένισμα. Σίγουρα, είναι κάποια που της μοιάζει».

Ο «υπηρέτης» ετοιμάζεται ν’ αγκαλιάσει την άγνωστη και να της αποκαλύψει τα πάντα. Ο δάσκαλος τον σταματά – δεν είναι ακόμα η κατάλληλη στιγμή. Τότε το ρολόι του παλατιού χτυπά μεσάνυχτα η Αντζελίνα φεύγει γρήγορα. Μέσα στη βιασύνη της χάνει το ένα της γοβάκι. «Αν την αγαπάς ψάξε να τη βρεις. Αυτό το γοβάκι θα σε βοηθήσει» συμβουλεύει ο δάσκαλος.

Στο σπίτι του Δον Μανίφικο η Σταχτοπούτα σκουπίζει χαρούμενη. Κρατά το γοβάκι. Όταν ο πατέρας και οι κόρες μπαίνουν μέσα το κρύβει. Και οι τρεις έχουν θυμώσει πολύ με το παιχνίδι που έστησαν ο πρίγκιπας και ο υπηρέτης του. Δεν περνά πολλή ώρα, και ο πρίγκιπας Ραμίρο παρουσιάζεται στο αρχοντικό. Αναζητά την άγνωστη γυναίκα του χορού. Πηγαίνει με την ακολουθία του από σπίτι σε σπίτι και δοκιμάζει το γοβάκι σε όλες τις κοπέλες. Όταν συναντά την Αντζελίνα εκείνη τα χάνει. Τον βλέπει ντυμένο πρίγκιπα και ετοιμάζεται να φύγει, όμως ο Ραμίρο της ζητά να δοκιμάσει το γοβάκι. Αυτή είναι! Αγκαλιάζονται. Ο πατέρας και οι δυο κόρες αντιδρούν, κατηγορούν τη Σταχτοπούτα. Ο πρίγκιπας τους συμβουλεύει να σωπάσουν, αλλιώς θα οδηγηθούν στη φυλακή.

«Ας ξεχάσουμε ότι έγινε», επεμβαίνει η Αντζελίνα.

Όλα τελειώνουν. «Η αγάπη και η καλοσύνη θριαμβεύουν».