Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς και μία βασίλισσα που ζούσαν σ’ ένα μεγάλο νησί. Το νησί αυτό δεν ήταν πολύ πλούσιο, όμως αυτός που κυβερνούσε ήταν άξιος και όλος ο κόσμος ήταν ευτυχισμένος.
Όλα τα είχε ο βασιλιάς, την αγάπη του λαού, τα πλούτη που δίνει η εργασία και μία πολύ καλή βασίλισσα. Όταν μάλιστα απόκτησαν και ένα κοριτσάκι, η ευτυχία τους μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ.  Κάλεσε στη βάφτιση όλο το λαό του και έγινε μεγάλο γλέντι. Την ώρα λοιπόν που όλοι γλεντούσαν, οι νεράιδες του νησιού μαζεύτηκαν γύρω από την κούνια του μωρού για να του δώσουν από μία ευχή. Η μία έδωσε ομορφιά. Η άλλη ωραία φωνή, η τρίτη έδωσε χάρη, η τέταρτη εξυπνάδα. Η πέμπτη όμως, δεν έδωσε τίποτα απ’ όλα αυτά, έσκυψε μόνο στο προσκεφάλι του μωρού και του ψιθύρισε:  «Είμαι η Mοίρα. Εγώ δε θα σου δώσω μία ευχή όπως έκαναν οι άλλες. Εγώ θα σε προστατέψω από την ίδια τη ζωή σου μικρή μου». «Θα’ θελα να μη λυπηθείς και να μην κλάψεις ποτέ»!  Γι’ αυτό θα πάρω την καρδιά σου, θα την κλείσω σε ένα χρυσό κουτάκι και θα το πάρω μαζί μου. Αυτό έκανε και χάθηκε μέσα στη νύχτα χωρίς να μπορέσει κανείς να τη σταματήσει. Η συνέχεια στο Θέατρο!